Pora na przedstawienie sylwetki i historii reprezentanta w Tekken 7

Po zakończonych w kwietniu eliminacjach do Narodowej Drużyny Esportu, przyszła pora na przedstawienie sylwetki i historii naszego reprezentanta w Tekken 7, na nadchodzące rozgrywki European Championships w stolicy Azerbejdżanu.

Emocji podczas eliminacji do Narodowej Drużyny Esportu w Tekken 7 nigdy nie brakowało i choć każdy mógł spodziewać się kto zagra w finale, to nikt do ostatniego zadanego ciosu nie mógł przewidzieć kto wygra. Walkę o miano reprezentanta NDE toczy ze sobą dwóch dobrych kolegów Adrian “Frizen” Szydłowski oraz Maciej “Why” Stegienko. Przypomnijmy sobie jak to wyglądało na przestrzeni ostatnich trzech lat.

11. Esportowe Mistrzostwa Świata IESF w Seulu
Podczas największych w Europie Środkowo-Wschodniej targów gier komputerowych Poznań Game Arena, przeprowadzone zostały pierwsze eliminacje do NDE w Tekken 7. Łącznie 74 zawodników przyjechało rywalizować na lanowym turnieju o Mistrzostwo Polski i możliwość reprezentowania biało-czerwonych w Korei Południowej.

Wielki finał rozgrywek, był w tej historii pierwszą okazją do oglądania starcia między wspomnianymi wcześniej bohaterami. W lepszej pozycji był Maciej “Why” Stegienko, który awansował do finału z drabinki wygranych, co oznaczało że Adrian “Frizen” Szydłowski musiał pokonać oponenta dwukrotnie, aby zdobyć mistrzostwo. Pierwszy set rozgrywany w formacie BO5 zakończył się wynikiem 3:2 na korzyść Adriana, tym samym wynik się zresetował i rozpoczął się decydujący set.

Po niezwykle zaciętych grach i walce do ostatniego tchu, to Adrian “Frizen” Szydłowski zwyciężył w decydującym starciu wielkiego finału i zagwarantował sobie udział w 11. Esportowych Mistrzostwach Świata IESF w Seulu.

Przed mistrzostwami, celem zapewnienia odpowiednich warunków przygotowawczych, zorganizowany został specjalny, kilkudniowy bootcamp z udziałem najlepszych zawodników w Polsce. Zaraz po tym nadszedł czas na największy sprawdzian, gdzie nie było miejsca na błędy. Rozpoczęły się pierwsze zmagania w seulskim VSG Arena.

W fazie grupowej trafiliśmy na Azerbejdżan, Kostarykę i Tajwan. Trzy wygrane spotkania zagwarantowały nam udział w fazie play-off następnego dnia. W 1/16 turnieju po nieco problematycznym spotkaniu przeciwko zawodnikowi z Tunezji (4-3), udało się awansować do ćwierćfinału. Niestety na tym etapie rozgrywek, po raz pierwszy odnieśliśmy porażkę z zawodnikiem z Filipin (1-4) i zakończyliśmy mistrzostwa znajdując się w gronie trzech najlepszych europejskich zawodników oraz najlepszej ósemce świata.

12. Esportowe Mistrzostwa Świata IESF w Ejlat
Po rozgrywkach w Seulu, rok 2020 napawał optymizmem. W ponownym wyłonieniu reprezentanta Polski, przyszła z pomocą ekipa z Fighting Games Challenge i 27 września rozpoczęły się kolejne eliminacje do NDE.

Walka Frizen vs Why wisiała w powietrzu i każdy wiedział, że musi prędzej czy później nastąpić. Spotkali się w meczu o awans do wielkiego finału, gdzie po ekscytujących grach i prowadzeniu wynikiem 2-0 na korzyść Adriana, Maciek zdołał zrobić comeback i wygrać set 3-2. Zrzucony do finału drabinki przegranych Frizen, pokonał swojego przeciwnika i awansował do wielkiego finału, aby ponownie zmierzyć się z Why’em.

Przypominało to identyczną sytuację sprzed roku, gdzie Why żeby odnieść zwycięstwo, potrzebował tylko jednego wygranego seta, a Frizen aż dwóch wygranych pod rząd. Pierwszy set padł łupem Adriana wynikiem 3-1, co oznaczało że wynik się zresetował i ktokolwiek wygra następny set – awansuję na Mistrzostwa Świata IESF w 2020 roku.

Podobno historia lubi się powtarzać, ale nie było tak w tym przypadku. Maciek “Why” Stegienko zostaje nowym reprezentantem Narodowej Drużyny Esportu wygrywając w ostatnim secie finału 3-1.

Pomimo niepewnej sytuacji epidemiologicznej, mistrzostwa organizowane przez International Esports Federation miały odbyć się zgodnie z planem. Wylot do Ejlat nie był jednak możliwy dla wszystkich i awansować do Izraela mogło wyłącznie 16 najlepszych zawodników, spośród wszystkich regionalnych kwalifikacji online, w tym tylko 5-ciu z Europy.

Zwycięzca polskich eliminacji zmierzył się w fazie grupowej (przez wielu uważaną za grupę śmierci) z takimi zawodnikami jak: Duelist17 (Gruzja), Solid stone (Izrael), The Emperor (Szwecja), PiKaH (Belgia), Strog (Rosja). Po przegranej z belgiem i rosjaninem, wyłącznie dzięki bezpośredniemu zwycięstwu nad zawodnikiem ze Szwecji, udało się ostatecznie awansować do fazy play-off z trzeciego miejsca i znaleźć wśród dwunastu najlepszych zawodników z Europy.

Pierwszy mecz przeciwko Lyonidas z Malty zakończył się łatwym zwycięstwem 2-0, kolejny z reprezentantem Austrii Zazą 2-1. W drodze po najwyższy stopień podium czekało jeszcze dwóch zawodników, z którymi Maciek przegrał w ramach spotkań fazy grupowej – Strogiem z Rosji (0-2) i PiKaH z Belgii (1-2). Wygrane spotkanie wynikiem 3-2 w półfinale z rosjaninem należało do jednego z ładniejszych w całym turnieju – tak uważali wszyscy, dopóki nie zobaczyli wielkiego finału, w którym Maciek “Why” Stegienko po raz drugi w tym turnieju spróbował sił przeciwko Richardowi “PiKaH” Donders i po mrożących krew w żyłach pięciu grach, zdobył mistrzostwo Europy!

Niestety International Esports Federation w porozumieniu lokalnym komitetem organizacyjnym zdecydował się odwołać pierwotnie przeniesione na luty finały Esportowych Mistrzostw Świata 2020 w Ejlat. Jako że sytuacja pandemiczna w Izraelu nadal nie pozwalała na przeprowadzenie turnieju w sposób całkowicie bezpieczny, etap regionalnych kwalifikacji uznano jako kończący zeszłoroczny czempionat.

13. Esportowe Mistrzostwa Świata IESF w Ejlat
Pomimo wielu komplikacji związanych z pandemią COVID-19, świat powoli powracał do dawnego funkcjonowania, a w rezultacie powstała możliwość przywrócenia rozgrywek offline. Mistrzostwa ponownie zaplanowane zostały w Izraelskim mieście Ejlat między 14-20 listopada.

Zanim jednak można było doświadczyć emocji związanych z międzynarodową rywalizacją, trzeba było wyłonić godnego NDE zawodnika. W tym celu przeprowadzone zostały dwie tury eliminacji, których zwycięzcy zmierzyli się z reprezentantami NDE z poprzednich lat. Zwycięzca I tury zagrać musiał przeciwko kadrowiczowi IESF z 2019 roku czyli Adrianowi “Frizen” Szydłowskiemu, a zwycięzca II tury stanął naprzeciw Maćkowi “Why” Stegienko.

Zwycięstwo w pierwszej turze należało do Kamila “Bati” Przygodzkiego, który uległ Frizenowi. Drugą turę zdominował Łukasz „Spike” Kuczyński, który spotkał się z zeszłorocznym mistrzem europy. Niestety dla Spike’a również bez sukcesu. Tym samym trzeci rok z rzędu mogliśmy oglądać finał polskich eliminacji do Narodowej Drużyny Esportu w tej samej obsadzie – Frizen vs Why.

Finał przeprowadzony został w formacie BO9, co oznaczało że zawodnik, który wygra 5 gier, zostanie Polskim reprezentantem na mistrzostwach świata w 2021 roku. Choć każdy spodziewał się zaciętego finału, to niewielu myślało, że po 8 grach nadal będzie remis (4-4) i o wszystkim będzie musiała zadecydować ostatnia gra.

Końcówka czasu i życia obu zawodników w ostatniej możliwej walce przypominała zeszłoroczny finał rozgrywek europejskich. Z tą różnicą, że tym razem to jednak Adrian “Frizen” Szydłowski miał mocniejsze nerwy i powrócił po roku przerwy na tron.

Pomimo luzowania pasa i możliwości organizacji wydarzeń offline, nadal obowiązywały ograniczenia co do ilości zawodników, dlatego tak jak w poprzednim roku, droga na finały w Ejlat musiała przejść przez online’owe eliminacje regionalne. 

Tym razem region Europy został podzielony na dwie części. Polska trafiła do “Europe 2”, w której uczestniczące państwa zostały przydzielone do jednej z trzech grup. Z każdej grupy awansowały po dwie reprezentacje do kolejnego etapu, z którego następnie najlepsza czwórka zawodników, miała zagwarantować sobie udział w ścisłych finałach w Izraelu.

Faza grupowa na 13. Mistrzostwach Świata IESF

Dość kręta i skomplikowana droga na finały, rozpoczęła się od dwóch wygranych 2-0 w spotkaniu przeciwko Węgrowi i Izraelczykowi, natomiast chwilowe rozluźnienie i przegrana 0-2 w meczu z Północną Macedonią, doprowadziła do zakończenia tej fazy grupowej z remisem punktowym u trzech zawodników. O awansie Polaka z pierwszego miejsca zadecydował najlepszy bilans małych gier. Udało się awansować do potocznie nazwanej “grupy mistrzowskiej” i po rozegraniu wszystkich spotkań, ponownie aż czterech zawodników zakończyło ten etap z taką samą ilością punktów, całe szczęście oznaczało to dla nich wszystkich awans do Ejlatu

Na 13. Mistrzostwach Świata w Izraelu, brało udział łącznie 20 zawodników, których przydzielono do czterech grup po 5 reprezentantów. Do fazy play-off awansowało aż czterech z każdej grupy, dzięki czemu następnego dnia obserwować mogliśmy 16 zawodników. Z małymi problemami, udało się awansować z trzeciego miejsca.

13. Mistrzostwa Świata IESF w Tekken 7

Pierwszy mecz Polaka w play-off zwiastował małe problemy i po niełatwej wygranej z Gruzją wynikiem 3-2, przyszła pora na znanego i szanowanego zawodnika z Włoch. Niestety Frizenowi nie udało się zajść dalej niż w rozgrywkach z 2019 roku i ponownie zatrzymał się w ćwierćfinale po przegranej z Włochem, który mistrzostwa zakończył ze srebrnym medalem.

14. Esportowe Mistrzostwa Świata IESF na Bali
Jak co roku zorganizowane zostały kwalifikacje do Narodowej Drużyny Esportu. Tym razem zwycięstwo w polskich rozgrywkach gwarantowało nie tylko udział w Mistrzostwach Świata na Bali, ale również w Mistrzostwach Europy, organizowanych przez Esports Europe Federation, które z rozgrywek internetowych przeniesiono na LAN do stolicy Azerbejdżanu.

Po pierwszym dniu polskich eliminacji, ośmiu zawodników przybliżyło się do zwycięstwa, a wśród nich można było zobaczyć Frizena i Why’a. Nie małym zaskoczeniem było to, że Maciek awansował dopiero z drabinki przegranych, po przegranym meczu ćwierćfinałowym z Antonim “Zakuu” Dziergowskim. Wspomniany Zakuu postanowił brać czynny udział w tej historii i następnego dnia wygrał również z Frizenem, zrzucając go w paszczę lwa do finału drabinki przegranych, gdzie czekał Why. Nasi bohaterzy wyeliminowali się więc przed wielkim finałem i po raz pierwszy zobaczyliśmy w nim tylko jednego z nich – Maćka “Why” Stegienko.

W pierwszym secie wielkiego finału rozgrywanego w formacie BO9 udało się zresetować wynik i doprowadzić do ostatniego, decydującego starcia, które zafundowało nam po ośmiu kolejnych grach remis 4-4. Ostatnia gra padła w błyskawicznym tempie na korzyść Antoniego, który wygrał całe spotkanie i zapisał się na kartach historii NDE zdobywając mistrzostwo!

Kwalifikacje do NDE 2022

Można było pomyśleć, że nie pozostało nic innego, jak zarezerwować wolny czas i spakować się na wyjazd. Niestety z powodu braku ważnego paszportu, który pozwoliłby Antoniemu wziąć udział w rozgrywkach oraz braku czasu na dopełnienie formalności, ze względu na konieczność zgłoszenia zawodnika do Mistrzostw Europy, zgodnie postanowiliśmy, że reprezentować będzie nas wicemistrz – Maciek “Why” Stegienko.

Wylot do Azerbejdżanu zaplanowany jest na 22 maja, a rozgrywki Mistrzostw Europy w Tekken 7 na 27 i 28 maja. W międzyczasie będzie możliwość integrowania się z pozostałymi zawodnikami, wzajemnej rywalizacji podczas sparingów oraz zwiedzania największego miasta w Azerbejdżanie.

O pulę nagród wysokości 5 tysięcy euro i seed na Mistrzostwach Świata będziemy grać w ramach fazy grupowej przeciwko Monako, Szwecji i Turcji. W przypadku awansu, rozgrywki będą kontynuowane w ramach drabinki podwójnej eliminacji, do której awansują po dwa państwa z każdej z czterech grup.

Relację i wyniki z wydarzenia śledzić będzie można na kanałach social media Narodowej Drużyny Esportu.
Facebook: https://www.facebook.com/edruzynapolska
Twitter: https://twitter.com/eSport_Polska